صدها سال است که آسانسورها وجود دارند ، اما بر اساس یک اصل بسیار اساسی کار می کنند. اگرچه اصول مهندسی آسانسور طی چند دهه تغییر چشمگیری نکرده است ، اما اصلاحات کوچکی ایجاد شده است تا سواری نرمتر شود و کارایی با استفاده از سیستم های کنترل رایانه ای افزایش یابد تا حمل و نقل سریعتر انجام شود.
بیایید در اینجا جزئیات قطعات آسانسور و عملکرد آن را بررسی کنیم.
کابین آسانسور افراد و اشیا را برای حمل و نقل در خود نگه می دارد و در چاه آسانسور محصور شده است. دستگاه های آسانسور می توانند در اندازه های مختلف حداقل یک درب داشته و با استفاده از موتور یا سیستم هیدرولیک بالا و پایین شوند. آسانسورهای موتوری متداول ترین هستند و بهترین مقدار را برای ساخت و ساز ساختمان ارائه می دهند. شافت آسانسور همچنین شامل مسیرهای راهنمای خود آسانسور و همچنین وزنه تعادل است که هر دو به کاهش فشار موتور آسانسور کمک می کنند.
آسانسورهای موتوری با استفاده از طناب های فولادی که به کابین آسانسور و همچنین یک وزنه تعادل متصل هستند ، بالا و پایین می شوند. پیشخوان وزن کابین آسانسور را با ظرفیت 40 درصد شبیه سازی می کند تا بتواند فشار کلی موتور را کاهش دهد. موتور آسانسور طناب را برای بالا بردن و پایین آمدن آسانسور حرکت می دهد. موتور شیار را در جهتی که آسانسور برای رفتن به آن بالا و پایین می برد ، حرکت می دهد.
واحد کنترل با موتور و شیار در اتاق کنترل قرار دارد که معمولاً در بالای شافت آسانسور قرار دارد. این سیگنال را از کنترل های هر طبقه دریافت می کند و آن را به حرکات موتور ، بالا یا پایین تبدیل می کند. هنگامی که کابین آسانسور به مقصد می رسد ، کنترل سیگنالی دریافت می کند که کابین آسانسور را متوقف کرده و اجازه ورود یا خروج مسافران را می دهد. واحد کنترل همچنین یک رایانه داخلی برای نظارت بر الگوهای سفر و دستورالعمل های خاصی دارد که برای مکان های استراحت و اولویت های سیگنال در آن برنامه ریزی شده است.
از وزنه تعادل برای کاهش فشار بر موتور آسانسور استفاده می شود زیرا باعث ایجاد انرژی ثابت می شود که می تواند برای بلند یا پایین کشیدن آسانسور مورد استفاده قرار گیرد مانند عملکرد برقی کودکان. موتور با استفاده از وزنه تعادل یا کابین آسانسور ، کابین آسانسور را در هر دو جهت حرکت می دهد. ریل های راهنما هم برای کابین آسانسور و هم برای وزنه مقابل برای جلوگیری از تاب خوردن در دسترس هستند – در نتیجه سواری آسانسور در هر دو جهت ایجاد می شود.
هر کس که تا به حال با پله برقی سفر کرده است ، فکر یکسانی داشته اند: اگر کابل نگهدارنده این چیز به طور ناگهانی گیر کند ، چه می شود؟ مطمئن باشید جای نگرانی نیست. در صورت ضربه گیر کابل ، انواع سیستم های ایمنی از تصادف واگن آسانسور به کف جلوگیری می کند. این نوآوری بزرگی بود که الیشا گریوز اوتیس در دهه 1860 انجام داد. آسانسورهای او به راحتی توسط طناب پشتیبانی نمی شدند: آنها همچنین دارای یک سیستم ضامن دار به عنوان پشتیبان بودند. هر ماشین بین دو ریل راهنمای عمودی با دندانه های فلزی محکم که تا انتها روی آنها جاسازی شده بود ، حرکت می کرد. در بالای هر اتومبیل ، مکانیزم پرشده از فنر و قلاب هایی وجود داشت. در صورت شکستن کابل ، قلاب ها به بیرون می چسبیدند و در دندان های فلزی د
اکثر آسانسورها یک سیستم تنظیم سرعت کاملاً جداگانه به نام فرماندار دارند که یک چرخ لنگر سنگین است و بازوهای مکانیکی عظیم در داخل آن تعبیه شده است. به طور معمول بازوها توسط فنرهای سنگین در داخل چرخ چرخ نگه داشته می شوند ، اما اگر بالابر خیلی سریع حرکت کند ، آنها به بیرون پرواز می کنند ، مکانیسم اهرمی را فشار می دهند که یک یا چند سیستم ترمز را قطع می کند. اول ، آنها ممکن است برق موتور بالابر را قطع کنند. اگر این کار از کار بیفتد و سرعت بالابر ادامه یابد ، بازوها حتی بیشتر به بیرون پرواز می کنند و با استفاده از ترمز ، مکانیزم دوم را نیز پیمایش می کنند. برخی از فرمانداران کاملاً مکانیکی هستند. دیگران الکترومغناطیسی هستند. هنوز دیگران از مخلوطی از اجزای مکانیکی و الکترونیکی استفاده می کنند.
سیستم تنظیم سرعت آسانسورها به عنوان سرعت دهنده شناخته می شود. اگر آسانسور بیش از حد مجاز کار کند ، تابلوفرمان سرعت را کنترل می کند. معمولاً به قسمت پایین اتومبیل متصل می شود و به عنوان طناب گاورنر نیز شناخته می شود.
در صورت مواجه شدن آسانسور با وضعیت جدی ، موتورهای الكتریكی به جلوگیری از آن كمك می كنند و عملکرد روان آسانسورها را فراهم می كند.
سر خوردن به بالا و پایین در آسانسورها با عملکرد صحیح ریل های آسانسور امکان پذیر است.
این قسمت اصلی آسانسور است که برای حمل کالا و خدمات یا عبور و مرور افراد طراحی شده است.
کابین آسانسور در این فضا حرکت می کند. بسته به نوع آسانسور ، محل شافت می تواند متنوع باشد.
درب های آسانسور به عنوان درهای معمولی برای ورود و خروج نیز منظور می شوند. درب آسانسور بر دو نوع است: درب لولایی و درب اتوماتیک.
درب های لولایی: این نوع درها با کمک شخصی که می خواهد وارد آسانسور شود باز می شوند.
درب های اتوماتیک: درب های اتوماتیک نوعی درب هستند که با تأمین برق توسط یک اپراتور درب به طور خودکار باز می شوند.
برای کارکرد هر چیزی که تحت برق کار می کند باید دارای یک موتور متصل باشد. واحد محرکه بخشی است که شامل موتوری است که بالابر را به حرکت در می آورد.
بافر وسیله ای است که در پایین آسانسور قرار دارد و برای محافظت از مردم طراحی شده است. بافرها می توانند با جمع یا اتلاف انرژی جنبشی اتومبیل ، یک ماشین نزولی را متوقف کنند.
این یک وسیله مکانیکی است که به دلایل ایمنی به آسانسور متصل است. درصورتی که آسانسور با حداکثر سرعت یا بیش از حد مجاز به سمت پایین حرکت کند ، دستگاه ایمنی می تواند یک سفر ایمن و ایمن را حفظ کند.
اینها برخی از قطعات آسانسور و عملکرد آن بود. جابجایی در آسانسور بسیار شگفت انگیز است.
